Spanje heeft een rijk aanbod aan verschillende eigendommen, gaande van vakantieflats tot grote plattelandsvilla's. Elke regio heeft zijn eigen type eigendom, vb. een 'cortijo', een 'masía' of een ´pazo' (typische plattelandswoning) in Galicië.
De aankoop en restoratie van deze plattelandswoningen wordt steeds populairder bij de buitenlanders, voornamelijk bij diegene die een klein hotel of 'bed and breakfast' willen starten.
Niettemin gebeuren de meeste aankopen door buitenlanders aan de kust of op een eiland, waar het vastgoed voornamelijk bestaat uit apartementen, stadshuisjes of villa's met als doel een vakantiebestemming te hebben.
Hieronder kan je een korte gids bekijken met de verschillende soorten eigendommen en plattelandswoningen.
Voornamelijk in grote steden leven de meeste Spanjaarden in appartementen. De markt is verzadigt met flats voor vakantiebestemmingen zoals Benidorm, Lloret del Mar, Magaluf en Torremolinos. Toch is het moeilijk om een uitgestrekte kustlijn te vinden zonder appartementen (en torenflats). Sinds de late jaren zestig ging de bouw van appartementen goed vooruit in Spanje en er is nog steeds een goede markt voor zowel kopers als verkopers.
De kwaliteit en grootte varieert enorm, van kleine studios in etageblokken met badkamer uit de jaren zeventig tot appartementen met een marmeren vloer en alles erop en eraan. Sommige bevinden zich in smalle zijstraatjes terwijl andere zich aan de kust bevinden met een uitgestrekt uizicht. De prijzen gaan van 80000 euro voor een appartement met een kleine slaapkamer in een minder bekende buurt (vb. aan de Costa-Cálida) tot 1 miljoen euro voor een flat in Marbella met alles comfort.
Koopjes vind men maar weinig in populaire gebieden en woningen aan een lage prijs vereisen een grondige modernisering en renovatie.
Alle eigenaars van appartementen onder de Spaanse wet zijn leden van de gemeenschap van eigenaar (comunidad de propietarios) en moeten zich houden aan de regels en moeten gemeenschapsbelastingen betalen.
De voordelen van appartementen houden in; weinig onderhoud (eens je het nodige werk uitgevoerd hebt), veiligheid – vooral als er een conciërge is (portero) – en het gebruik van gemeenschappelijke tuinen en zwembad (en andere faciliteiten zoals een tennisveld). Appartementen in steden hebben ook het voordeel van lokale faciliteiten binnen wandelafstand. Nadelen zijn; onrustige geburen, slecht onderhouden gemeentes en drukte gedurende vakanties.
Stadswoningen (casa adosada) bestaan in het algemeen uit rijen gesloten bebouwingen, meestal uit een regionale stijl met gemeenschappelijke tuinen en zwembaden. Complexen met stadshuisjes zijn steeds populairder binnen grote steden, vooral Madrid. In kustgebieden zijn stadshuisjes vaak gebouwd in een bepaalde stijl genaamd Mediterranean village’ (pueblo Mediterráneo). De gevels van de huizen zijn vaak wit, blauw of geel. Stadswoningen zijn gewoonlijk ruim en hebben 3 of 4 verdiepingen met een kelder voor opslag en een dakterras gekend als een ' solarium'. Stadswoningen hebben nauwelijks een tuin maar wel een kleine patio. De constructie van de huizen is recent en van goede kwaliteit.
Stadswoningen horen meestal bij de gemeenschap en eigenaars dienen zich te houden aan de regelgevingen en moeten gemeenschapsbelastingen betalen.
Stadshuisjes zijn in het algemeen gesitueerd aan de rand van de stad of binnen verstedelijke gebieden (zie onderaan), met prijzen van 100000 euro voor een stadshuis met 1 badkamer in een minder populaire omgeving, vb. Costa de la Luz tot meer dan 750000 euro voor een huis met 3 slaapkamers in topkwaliteit. Voordelen omvatten; weinig onderhoud, genoeg leefruimte en opslagruimte, gebruik van gemeenschappelijke tuinen en zwembad zonder het onderhoud en het samenwonen met minder geburen dan in een appartement. Aan de andere kant kun je last hebben van onrustige geburen, slecht-onderhouden gemeenschappen, bevolkte complexen gedurende het verlof en vermoeidheden van de vele trappen te doen!
Normaal wonen de Spanjaarden niet in openstaande bebouwingen (casa, chalet or villa) en in vele steden is het moeilijk om een groot huis te vinden tenzij het een villa of paleis is dat aan de lokale aristocratie toebehoord. Rijke Spanjaarden of buitenlanders bezitten een openstaande woning als tweede huis aan de kust. Sommige villa's maken deel uit van een complex en hebben gemeenschappelijke tuinen en een zwembad. De villa's situeren zich op een individuele grond, terwijl andere zich bevinden op grote gronden.
Villa's van de jaren zestig en zeventig hebben slechts 1 verdieping en hebben nood aan renovatie, vooral wanneer ze gebruikt werden als vakantiehuis en ze niet regelmatig onderhouden werden. In oudere eigendommen is de kwaliteit van het bouwen niet hoog, hoewel de kwaliteit van nieuwe gebouwen heel goed is. Nieuwe gebouwen hebben tenminste 2 verdiepingen en zijn ruimer dan oudere villa's. De minimumprijs is 200000 euro voor villa met 2 smalle slaapkamers en een gemeenschappelijk zwembad in een minder gekende buurt. Aan de Costa del Sol, het noorden van de Costa Blanca, Ibiza en Mallorca kosten villa's meer dan 1 miljoen euro.
Als de villa deel uitmaakt van de gemeenschappelijke eigendom moeten eigenaars zich houden aan de regelgevingen en gemeenschapsbelastingen betalen.
Verstedelijkingen (urbanizaciones) zijn doelgerichte ontwikkelingen die appartementen, stadshuizen en villa's kunnen omvatten. Ze maken deel uit van Spaanse vakantielandschappen en steden. Sommigen maakten al deel uit van de vakantiehuismarkt sinds de eerste zonnecultussen in Spanje aankwamen in de jaren zestig.
Sommige verstedelijkingen zijn klein met een beperkt aantal eigendommen, terwijl andere grote complexen zijn zelfs steden op hun eigen zoals; Sitio de Calahonda aan de Costa del Sol of La Marina in het Zuidelijke Costa Blanca. Er is een gevarieerd aanbod aan eigendom aan verschillende prijsklassen en vele verstedelijkingen bevatten een mix aan appartementen en individuele villa's.
Faciliteiten variëren sterk van uitgebreide winkelfaciliteiten, transportsystemen en sportcomplexen tot kleine lokale bars (die enkel open zijn in de zomer). Sommige verstedelijkingen hebben permanente bevolkingen terwjil andere meer lijken op spooksteden buiten het hoogseizoen. Vele verstedelijkingen zijn vooral bevolkt door buitenlanders en sommige zijn bestemd voor een enkele nationaliteit, vb. Brits of Duits, in het bijzonder aan de Costa del Sol, Costa Blanca en de eilanden.
De voordelen omvatten; algemene rust, leuke omgevingen, goede beveiliging (als de verstedelijking een private beveiliging heeft) en een buitenlandse gemeenschap met een goede sociaal tafereel. Enkele nadelen zijn; weinig faciliteiten, beperkte publieke uitgaven (lokale ambtenaren komen belastingen enthousiast ophalen, maar investeren zo weinig mogelijk in verstedelijkingen) en een claustrofobische atmosfeer.
De meeste verstedelijkingen zijn gemeenschappelijke eigendommen en eigenaars die automatisch een gemeenschap van eigenaarschap vormen, moeten zich houden aan de regelgevingen en belastingen betalen. In sommige gevallen kan de eigendom bhoren to een onder-gemeenschap binnen de ruimere gemeenschap van de verstedelijking.
Aangezien de prijzen gestegen zijn voor een woning aan de kust en vakantiebestemmingen meer overbevolkt geraken, zoeken buitenlanders steeds meer in het Spaanse binnenland naar een woning op het platteland.
Eigendom gekend als 'fincas' – een term gebruikt voor een hut tot een boerderij – is goedkoper dan een vakantiewoning en ruimer beschikbaar in gebieden in de buurt van de kust.
Fincas variëren van een ruïne in een ruim gebied tot landhuisjes of ruimere plattelandswoningen, soms omgeven door een boerderij.
Bijna alle fincas bevinden zich op een groot stuk grond en kunnen fruitbomen, olijvenstruiken of weilanden hebben. Er komt altijd renovatie bij kijken tenzij je een premie betaalt en een eigendom aankoopt dat al gemoderniseerd is.
Voordelen van plattelandswoningen kunnen zijn; goedkopere prijzen, veel rust, lage belastingen en de kans om in het 'echte' Spanje te leven. Aan de andere kant brengen landelijke eigendommen veel met zich mee zoals; onderhoud, restoratiewerken, weinig voorzieningen, geen faciliteiten ter beschikking en je hebt het voordeel niet van in een gemeenschap te leven. Het gote pluspunt is dat de Spaanse dorpgemeenschappen tot de vriendelijkste behoren van de wereld!